مردم شهر سیاه

خنده هاشان همه از روی ریاست

دلشان سنگ و سیاست

ما در این شهر دویدیم و دویدیم

چه سود؟

هر کجا پرسه زدیم

خبر از عشق نبود

و تو ای مرغ مهاجر

که از این شهر گذر خواهی کرد

نکند از هوس دانه ی گندم به زمین بنشینی

...........................................

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: